شیخ مفید در کتاب مولد نبی (ص) مولد الاوصیا به اسناد خود امام صادق (ع) روایت کرده که فرموده: آنگاه که امام از مکه خارج شد، ملائکه در صف های مرتب ، در حال که همه آنها مسلح و سوار بر اسب های بهشتی بودند ، خدمت حضرت رسیدند آنها بعد از عرض سلام عرضه داشتند : ای حجت خدا بر آفریدگان بعد از جد و پدر و برادرت ، همانا خداوند عزوجل جد شما پیامبر خدارا توسط ما در جاهای زیادی یاری داد و اینک مارا به یاری شما فرستاده است.
امام فرمود: وعدگاه ما گودال و بقعه ای است که در آن به شهادت میرسم و آنجا کربلاست ، پس آنگاه که وارد کربلا گردیدم ، نزد من بیاید.
ملائکه عرض کردند: ای حجت خدا، همانا خداوند به ما امر کردند که گوش به فرمان و مطیع تو باشیم ، پس اگر از رویا رویی با دشمن هراسی داری ، شمارا همراهی میکنیم؟
امام فرمودند : دشمنان تا آن زمان که من وارد کربلا نگردیده ام ، هیچ تسلطی بر من ندارند و نمیتوانند آسیبی به من برسانند.
