فرچ

چو گذر کنی از ره ،  نظری به زیر پا کن  /   به رهت نشسته ام من ، نگهی به زیر پا کن

به بی نوای مسکین ز فراق تو مریضم   /   تو بیا و درد من را به وصال خود دوا کن

به خدا آرزویم نبود بجز ظهورت            /   خودتم برای فرجت دعا دعا کن