پیوستن زهیر بن قین به کاروان امام حسین (ع)

امام حسین(ع) به حرکت خویش ادامه داد. عده ای از قبیله بنی فزاره و بجیله گفته اند که: ما همراه با زهیر بن قین از مکه خارج شدیم . ما منزل به منزل با امام حسین(ع) راه را میپیمودیم ، و هیچ چیز برای ما سختت تر از همراهی و حرکت با امام حسین (ع) نبود ، زیرا بانوان حرم او هم با او بودند . پس هر جایی که ایشان فرود می آمدند ما کمی دور تر فرود می آمدیم تا اینکه روزی ناچار شدیم در یکی از منزلگاه ها که ایشان فرود آمده بودند ما هم فرود آییم . در همان حالی که نزدیک غذا خوردن بودیم متوجه شدیم که قاصد امام به سوی ما می آید ، او نزد ما آمد و سلام کرد ، سپس گفت : ای زهیر بن قین ، همانا امام حسین مرا به سوی تو فرستاده تا نزد او بروی.

با شنیدن این سخن لقمه های غذا از دستمان زمین افتاد و چنان مبهوت و حیران شدیم که گویی پرنده ای بر سرما نشسته است باشد. همسر زهیر به او گفت : سبحان الله پیامبر خدا قاصدی به سوی تو فرستاده و تو به سوی او نمیروی ؟ نزد او برو و سخنان او را بشنو.

زهیر خدمت امام رسید ، مدت زمانی نگذشت که شادمان در حالی که چهره اش نورانی گشته بود ، نزد ما باز گشت. دستور داد خیمه اش را بکنند و نزدیک خیمه امام برپا کنند . سپس به همسرش گفت من تو را طلاق دادم ، زیرا دوست ندارم بخاطر من به بلا دچار شوی و من عزم خود را جزم کرده ام که در خدمت امام حسین(ع) بوده و روح خود را فدایی او سازم و جانم را سپر بلایش کنم.

سپس مال و دارایی همسرش را به او داده و او را به یکی از پسر عموهایش سپرد تا به خوانواده اش برساند . همسر زهیر برخاست در حالی که گریه میکرد ، با او  خداحافظی کرد و گفت: خداوند یار و کمک تو باشد . خداوند برای تو خیر و نیکی خواهد . از تو خواهم که نزد جد حسین (ع) مرا یاد نمایی .

زهی پس از وداع با همسر ، به اصحاب خود گفت هر کس دوس دارد مرا همراهی کند با من بیاید ؛ در غیر این صورت ، این آخرین دیدار ماست.